بلاگ

لوگوموشن دهه فجر (لاله)


Tulip

Dahe Fajr Logomotion

درباره

ابوالقاسم عارف قزوینی

شاعر، ترانه سرا و تصنیف‌ساز

عارف در سال 1259 هجری شمسی در قزوین متولد شد. پدرش «ملاهادی وکیل» بود. عارف صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فراگرفت. پدرش «ملاهادی وکیل» بود. موسیقی را نزد میرزاصادق خرازی فراگرفت. خط شکسته و نستعلیق را بسیار خوب می‌نوشت. موسیقی را نزد میرزاصادق خرازی فراگرفت. در سال 1316 ه‍.ق به تهران آمد و چون صدای خوشی داشت با شاهزادگان قاجار آشنا شد و مظفرالدین شاه خواست او را در ردیف فراش خلوتها درآورد، اما عارف به قزوین بازگشت. عارف قزوینی زمانی درباره‌ی خودش گفته بود که «بدانید من زود می‌میرم، اما مادر ایران قرن‌ها مانند من پسری به وجود نخواهد آورد؛ زیرا طبیعت چهار، پنج چیز به من داده که یحتمل در گذشته و آینده همه‌ی آن‌ها را به یک نفر نداده و نخواهد داد. خیلی به‌ندرت واقع می‌شود که یک نفر هم استاد موسیقی باشد، هم خواننده‌ای بی‌نظیر، هم اول آهنگساز یعنی مبتکر در آهنگ، هم شعرساز و هم گذشته از همه‌ی این‌ها به‌قدری علاقه‌مند به وطنش باشد که جان خود را در راه آن اینطور تمام کند، بدون اینکه به‌قدر سر مویی آرزوی مقام و مرتبه‌ای را داشته باشد. همیشه سعیم این بوده است که دروغ نگویم، در مملکتی که دروغ و دزدی به‌طوری ‌حکمفرماست که … می‌توان گفت اکثریت با این طبقه است… موجبات دروغ‌گویی که بیم و طمع می‌باشد در من موجود نبوده است».

در سال 1323 ه‍.ق در زمان آغاز 23 سالگی عارف زمزمه مشروطیت بلند گشته بود، عارف نیز با غزلهای خود به موفقیت مشروطیت کمک کرد. عارف قزوینی در دیوان خود و در مقدمه‌ای بر این تصنیف، آورده‌است:

از خون جوانــــان وطن لاله دمیده

از مـــاتم ســرو قـــدشان سرو خمیده

در سایه‌ی گل، بلبل از غصّه خزیده

گل نیز چو من در غم‌شان جامه دریده

چه کج رفتاری ای چرخ!

چه بدکرداری ای چرخ!

سر کین داری ای چرخ!

نه دین داری، نه آیین داری، ای چرخ!

این تصنیف در دوره دوم مجلس شورای ایران در تهران ساخته شده‌است. بواسطه عشقی که حیدرخان عمواوغلی بدان داشت، میل دارم این تضنیف به یادگار آن مرحوم طبع گردد. این تصنیف در آغاز انقلاب مشروطه ایران بیاد اولین قربانیان آزادی سروده شده‌است.